Sambungan Shuhaib Ar-Rumi

Walaupon die membesar kt Rom,die still ingat yg die nie,berketurunan Arab Tulin,, yg menghuni padang pasir...die sgt berkeinginan utk kembali kepangkuan kaumnye.. kerinduannye ingin kembali kepada kaumnye,,semakin bertambah, apabile seorg pendeta Nasrani b'kata kpd seorg pemimpinnye,,"Sudah hampir masa seorg Nabi akan keluar dr Mekah di Tanah Arab.
Baginda akan m'benarkan risalah Isa Bin Maryam. Dan mengeluarkan manusia drpd kegelapan kufur kepada cahaya keimanan."

Satu hari ni, dia b'peluang melarikan diri dari belenggu kehambaan.. Dia menuju ke Mekah, dan di sana, dia mendapatkan perlindungan..Dia menceburi bidang perniagaan serta mengikat janji dgn seorang pembesar Tanah Arab, 'Abdullah bin Jud'an.

Walaupon die dh kaya-raya,, die still t'igt2 kata2 pendeta tu..
Dia tye dlm ati,, "Bilakah agaknye ia akan b'laku?"

One day, dia balik dari perniagaan, dia dikhabarkan oleh seorang lelaki, yg Nabi Muhammad telah diutuskan....

Shuhaib: "Bukankah Muhammad yg diberi gelaran Al-Amin?"
Lelaki itu: "ya"
Shuhaib: "Dimanakah beliau?"
Lelaki itu: "Rumah Al-Arqam Bin Abi Al-Arqam di Shofa"

Lelaki tu bg warning kt Shuhaib nie ttg tentangan hebat dr org Quraisy yg.
Then, Shuhaib pn, tros gi ke rumah tersebut..Kt depan pintu umah tuh, die terjumpe ngn Ammar Bin Yasir (anak Sumayyah).

Shuhaib: "Kamu buat ape/mahu ape kt sni?"
Ammar: "Kamu plak?"
Shuhaib: "Aku mahu masuk umah nie."
Ammar : "Aku pon."


Then, dorang masuk umah itu bersame2..Sepanjang hari tuh, diorg abiskan mase ngn Rasullullah...
Mereka sgt bersemangat mendgr kata2 Rasullullah... dah malam, baru diorang balik..

So, Shuhaib pn, kene menanggung siksaan dari org2 yg menentang Rasullullah, just like others, cm Bilal Bin Rabah, Sumayyah, and yg sezaman dengan nye...Diandaikan siksaan yg dikenakan ke atas beliau, adalah spt:
"Andainya siksaan itu dikenakan ke atas bukit sekalipun,,nescaya ia akan meranapkannya"

Berat gile la siksaan yg die dpt..tp, die tawu,,"Jalan ke syurga dihampari dgn perkara yg tak disukai"

Kan Rasullullah and Abu Bakar nk gi hijrah ke Madinah kan??? Sebenarnye, die nk itot...
tp, kan dia ni org kaye...Org Quraisy nie tak mau la dia ni terlepas ke Madinah, dgn kekayan yg die ade...So, ramai la yg meng "spy" dia nih..

So, die wat helah, die berulang alik ke tandas, kononnye perot die ade prob la ...

Pengawal2 Quraisy tu,,berkata "Lata & Uzza dh menyibukkan Shuhaib ngn kerenah perutnye"
Lata & Uzza tuh,,name berhala2 mereka di Mekah nie. Then, pengawal pn t'tdow....Bile die nmpk dorg dh tdow ,die pn kluar..

Tp, pengawal2 nie, sedar akan kehilangan dia..So,mereka kejar la dia nih...Bile dh dekat, Shuhaib naik ke atas tempat yg tggi. Dia berkata,,"Korang pn taw kn yg aku nih pemanah yg hebat...bile aku panah,,musti tepat." So, mksdnye, die akan pertahankan diri die, ngan panah2 die tuh..and, if anak panah dh habis, die akan pertahankan diri ngn pedang yg ade plak..TGK! Betapa bersungguh2 nye dia...

Pastuh,
Pengawal2 tuh ckp: "Kami tak kan lepaskan ko, dgn harta2 ko yg byk tuh.."
Shuhaib: "Kalo aku bg harta2 aku,,korg lepaskan aku x?"
Pengawal: "Ya...kami akan lpskan ko."

Shuhaib pon,,bgtaw la mane die simpan harta2 dia. Lalu, die teroskan hijrah dia ke Madinah....
Sesampai kt Quba, Rasullullah begitu gembira & mengalu2kan kedatangan Shuhaib nie...
Rasulullah ckp," Untunglah jualan wahai Abu Yahya..Untunglah jualan. "(Rasulullah mengulang sbyk 3 kali ucapan ni). Shuhaib nie, tak sangka yg Rasulullah dh taw ape yg terjadi kt die..
Sbb, sebelum dia, tak de sape lg yg dtg kpd Rasulullah...Mksdnye, Allah dh bgtaw dh kt Rasulullah tentang apa yg dh berlaku kt Shuhaib Ar-Rumi nih..Mksd jualan tuh,,
Shuhaib nie, rela JUALkan hartanye, drpd jual agamanya....


Dalam Surah As-Saff, ayat 10-11, Allah S.W.T berfirman:

" Wahai org2 yg beriman! Mahukah kamu aku tunjukkan suatu perdagangan yg dpt menyelamatkan kamu dari azab yg pedih? Yaitu, kamu beriman kpd Allah dgn HARTA & jiwamu. Itulah yg lebih baik bagi kamu jika kamu mengetahui."



"